Sieć Zbierania Pojazdów

Zgodnie z art. 180a - Prawo ochrony środowiska - pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest wymagane do wytwarzania odpadów o masie powyżej 1 Mg rocznie – w przypadku odpadów niebezpiecznych – lub o masie powyżej 5000 Mg rocznie – w przypadku odpadów innych niż niebezpieczne. Jeżeli odpady przekraczające podane wyżej wartości nie powstają w związku z eksploatacją instalacji, wytwórca odpadów nie jest obowiązany do uzyskania tego pozwolenia. Przy wariancie mieszanym – tzn. część odpadów na terenie zakładu powstaje w związku z eksploatacją instalacji, część poza instalacją – przy obliczaniu masy odpadów decydujących o konieczności uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów nie uwzględnia się odpadów niezwiązanych z eksploatacją instalacji, mimo iż powstają w miejscu, w którym instalacja jest eksploatowana.

Przypomnieć należy, że instalacja zdefiniowana w art. 3 pkt 6 p.o.ś. to stacjonarne urządzenie techniczne, jak również zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu, a także budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję. Z kolei eksploatacja instalacji to zarówno użytkowanie instalacji lub urządzenia, jak i utrzymywanie ich w sprawności (art. 3 pkt 3 p.o.ś.). Źródłem emisji w postaci odpadów mogą być procesy prowadzone w instalacji, w tym również pojedyncze czynności związane z eksploatacją instalacji, podczas których wytwarzane będą odpady, a także linie technologiczne oraz urządzenia lub maszyny wchodzące w skład instalacji, których eksploatacja powoduje wytwarzanie odpadów. Z kolei miejscem emisji, a zatem miejscem wytworzenia odpadów, mogą być poszczególne obiekty zlokalizowane na terenie zakładu.

Dla odpadów „nieinstalacyjnych” przedsiębiorca ma jedynie obowiązek prowadzenia ewidencji (art. 66 ust. 1 u.o.) oraz składania rocznych sprawozdań o wytwarzanych odpadach (art. 75 ust. 1 pkt 1 u.o.).

Źródło: lex.pl